ΟΙ ΚΑΜΑΡΕΣ  Τις αρχές του 16ου αιώνα η άνυδρη χερσόνησος της Παναγίας υδροδοτήθηκε με τα νερά που πηγάζουν από την περιοχή της Παλιάς Καβάλας. Διοχετεύονταν στην πόλη μέσω ενός κτιστού επίγειου αγωγού μήκους εξίμισι χιλιομέτρων, που ξεκινούσε από πηγή που βρισκόταν σε υψόμετρο 400 μέτρων (γνωστή ως «μάνα του νερού» ή «Σούμπαση» ή «τρία Καραγάτσια») και κατέληγε στις Καμάρες. Η διπλή αυτή τοξωτή κατασκευή που ονομάζετε Καμάρες  δέχτηκε από πολύ νωρίς επιδιορθώσεις και εκτεταμένες επισκευές κατά την Οθωμανοκρατία, ιδιαίτερα στα χρόνια του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς και Νομοθέτη (1530 μ. Χ. περίπου). Είχε στόχο να γεφυρώσει την χερσόνησο της Παναγίας με τις υπώρειες του ορεινού όγκου της Λεκάνης. Χρησίμευε για τη μεταφορά νερού από τις πηγές των ορεινών όγκων (έξι χιλιόμετρα βόρεια) στην σημερινή «Παλιά πόλη» της Παναγίας, με την κύρια πηγή νερού να βρίσκεται σε υψόμετρο 400 μ. ενώ άλλες πηγές χαμηλότερα συμπλήρωναν την τροφοδοσία του. Το μεγαλοπρεπές αυτό μνημείο μήκους 280 μ. αποτελείται από 60 αψίδες τεσσάρων διαφορετικών μεγεθών και έχει μέγιστο ύψος 25 μέτρα. Οι εργασίες αναστήλωσης ξεκίνησαν τον Σεπτέμβριο του 1997 με τεχνικές ήπιας παρέμβασης.  Φωτογραφίες:  Πηγές κειμένου:  Η ιστοσελίδα του Δήμου μας Δημωφέλεια Πηγές φωτογραφιών: Google εικόνες Δημωφέλεια